Waar het in de 24 Uren van Le mans om draait is zo lang mogelijk kunnen blijven rijden. De wegligging moet dan urenlang uitstekend blijven, waarbij de banden een cruciale rol spelen. As we de statistieken van de nieuwe Pilot Super Sport er even bij nemen, moet dat ook hier duidelijk merkbaar zijn. Maar liefst 10% meer kilometers, en voor de trackday-rotten onder ons: tot 50% meer rondjes afmalen zonder daarbij hoeven in te boeten aan prestaties, beweert men bij Michelin. Op een circuit zo groot als Zolder zakt de rondetijd met maar liefst 2,5 seconden.
Powerboat?
We mochten het zelf onderzoeken in Zandvoort achter het stuur van de M5. Een niet onbelangrijk detail: het weer was, net zoals we dat in België gewend zijn, aan de natte kant. De hemelsluizen stonden de hele nacht open, waardoor de ondergrond er kletsnat bij lag. ‘Even de auto leren kennen op de openbare weg’, klonk het devies. Tijdens de rit op straat laat het nieuwe rubber een goede indruk na. Volgende halte: al driftend over een natgespoten (ja, alsof het nog niet nat genoeg was) parcours met maar liefst 680 Nm koppel onder de rechtervoet. Onmogelijk met zo’n ‘powerboat’ zou je denken, maar ondanks zijn 1.845 kg blijkt de M5 zo speels als een jong katje. De auto is heel goed handelbaar en het grote gewicht is nauwelijks voelbaar.
Sturen met het gaspedaal
Het komt er echt op aan om te sturen met het gaspedaal. Hoewel BMW de atmosferische V10 heeft ingeruild voor een 4.4 V8 twinturbo, is het verschil nauwelijks merkbaar. Van een turbogat is er bijna geen sprake, integendeel zelfs. De gasrespons is zeer direct, waardoor ook de achterkant van de auto even genaakbaar uitbreekt als een roofdier dat zijn prooi bespringt. Werken achter het stuur om de auto op te vangen is de boodschap, en het parcours laat geen foutenmarge toe. De kegels staan zo dicht op mekaar dat je quasi in één adem door tot drie keer toe de auto moet omgooien, en ook weer opvangen uiteraard.
De ultieme test
Als afsluiter staan nog enkele flying laps op Zandvoort op het schema. Na nog even een korte briefing van instructeur Frans Voros over de regenlijnen is het tijd om de banden echt op de proef te stellen. Het circuit ligt er nog altijd kletsnat bij, dus doortrappen lijkt er in eerste instantie niet in te zitten… Of toch? Op een droog wegdek schiet de M5 in 4,4 tellen naar 100, en ook bij vertrek uit de pitlane worden we gelanceerd. Tijd om de grenzen van de grip af te tasten dus. En die liggen verbluffend ver, want de M5 plakt heerlijk tegen het Zandvoortse asfaltlint. Ronde na ronde gaat het tempo omhoog, en de onterechte nickname van “powerboat” mag wijken voor “rollercoaster”. Opnieuw komt de speelsheid van de M5 naar boven, en is het afwisselend sturen met het gaspedaal en het M-stuur. Rijden in de regen krijgt een heel nieuwe dimensie.
