Sinds de eerste generatie Panda heeft Fiat ook een 4x4-versie in het gamma gehad, steeds een zeer gewaardeerd model. Met de derde generatie Panda komt er ook deze Cross bij, een versie die technisch verder ontwikkeld is.

Volkomen uniek

De Cross is niet discreet. Wel straalt hij al van bij de eerste oogopslag plezier uit, maar ook een geloofwaardige auto waarmee je wel een stapje naast het asfalt kan zetten. Dat dankt de Panda Cross onder meer aan stalen beschermstukken op de bumpers voor- en achteraan. De led-lichten en de achteruitrijlichten genieten zo extra bescherming. De koplampen en de mistlichten vooraan zitten dan weer ingepakt in een massieve plastic grille. Tot slot toont deze Panda zijn spierballen aan de hand van grote wielkasten en zijdelingse beschermstukken.

Het interieur wijzigt alleen door de toevoeging van een koperkleur op de boordplank. We zijn wat verbaasd van het gebrek aan zijdelingse steun van de stoelen. Maar voor het overige zit je dus in een Panda, met zijn herkenbare lay-out en bedieningsknoppen. De koffer kan in gewone configuratie 225 liter bagage aan, met de achterbank plat wordt dat 870 liter.

Moddergooier

Over naar de belangrijke dingen. De Cross neemt de viscokoppeling ‚Torque on Demand’ van de Panda 4x4 over, net als het ELD-systeem dat als een elektronisch sperdifferentieel werkt. Daarbij komt nog een ‚terrain control’, een knop op de middenconsole met drie instellingen: auto, off road en hdc (hill descent control). In de eerste stand komt 98 procent van het koppel naar de voortrein, maar alles kan naar achter indien de omstandigheden dat vereisen. In off road krijg je permanente vierwielaandrijving en dat tot 50 km/u. Hdc betekent dan weer een afdaalhulp waarbij de elektronica bijstand verleent door in te grijpen op rem- en gaspedaal. Die speeltjes laten hem toe om vooraan hellingen tot 24 graden te nemen, achteraan mag dat 34 graden en tussen de wielen 21 graden. De bodemspeling bedraagt 16,1 cm.

Op avontuur

Om vooruit te gaan heb je twee keuzes: de 900 cc benzine tweecilinder TwinAir Turbo met 90 pk en 145 Nm, of de 1.3 viercilinder turbodiesel MultiJet II met 80 pk en 190 Nm. Volgens Fiat is de benzine content met met 4,9 l/100 km (114 gr/km CO2) en de 1.3 met 4,7 l/100 km (125 gr/km CO2). Van beide keuzes was het de diesel die ons het meest interesseerde. Die is uitgerust met een goed gespreide manuele vijfbak, die vleugels geeft aan de nauwelijks 1.155 kg wegende Panda Cross. Hij is soepel en staat garant voor goede hernemingen, al maakt hem dat nog geen GTI-4x4.

Nu, alles hangt natuurlijk af van het speelterrein waar je de Cross heen brengt. Op asfalt dragen de soepele ophanging en het hoge zwaartepunt hun steentje bij in de rolneigingen in de bochten. Maar gelukkig doet de viscokoppeling hier zijn job om de achtertrein mee te laten spelen. Met vierwielaandrijving reageert de Panda Cross gezond, zelfs wanneer je verder gaat dan het gezond verstand toelaat. Op niet geasfalteerde wegen blinkt hij daarentegen pas echt uit. Stenen en andere blokken laten hem ijskoud. Bovendien vangt hij de zwaarste schokken op, zonder ze te vertalen naar de ruggengraat van de inzittenden. Wanneer het echte 4x4-werk er aan komt (met beken te doorwaden, noodbruggen over te steken, stevige hellen en dergelijke) gaat hij met kalme vastberadenheid aan de slag. Zonder stress, zonder kuren. Alleen moet je wel rekening houden met een prijs van minstens 18.000 euro.