Het recept blijft onveranderd. Een kleine tweezits open sportwagen, met stoffen dak. Een motor die niet te zwaar weegt op de voortrein en die zijn vermogen naar de achterwielen brengt. Hoe minder elektronische hulpen, hoe beter. Dit gezegd zijnde, met de derde generatie MX-5 was Mazda toch wat van het pad afgeweken: iets te zwaar, motoren zonder veel karakter, te softe instellingen van het onderstel en zowaar: zelfs beschikbaar met hard vouwdak en automaat. Tssk. De vierde generatie corrigeert dit allemaal. De SkyActiv technologie maakt van de MX-5 een klein wonder.

Light

Ten eerste, het onderstel. Dankzij meer aluminium in de bouw, is de MX-5 liefst 100 kilogram lichter geworden. In een auto van dit formaat is dat een half mirakel. Wie de versie met de 1.5 motor kiest, krijgt een auto van slechts 975 kilogram. Dat is maar 20 kilogram meer dan de MX-5 uit 1989. Ook de wielbasis is verkort. Dat maakt hem dus levendiger. Ten opzichte van de derde generatie MX-5 is de zitpositie nog eens 2 cm verlaagd ook. De bestuurder zit ook iets meer richting achteras, wat helpt om de gewichtsverdeling op een perfecte 50/50-verhouding te brengen.

Het design dan. Dat was ook maar zozo in de vorige generatie van de Mazda MX-5. Een MX-5, dat moet steeds een Miata blijven. Misschien is dat Mazda nooit beter gelukt dan nu. De kunst bestaat erin om tegelijk een lieve en agressieve auto te ontwerpen, eentje die je zowel wil slaan als wil knuffelen.

Je voelt je meteen thuis achter het stuur. Zelfs lange chauffeurs zitten hier comfortabel, ondanks het feit dat het stuur uitsluitend in de hoogte te regelen valt. De kleine sportstoelen bieden een uitstekende steun. Het kleine stuur en de dito versnellingspook vallen perfect onder je hand. De pedalen zijn niet groter dan ze moeten zijn, en in de koffer kan je twee koffers kwijt, tenminste als ze onder handbagage vallen. Voor een weekend moet dat volstaan.

Small is Beautiful

De Mazda MX-5 komt met twee benzinemotoren, maar zonder turbo. Dat is de toegift die je doet wanneer je trouw blijft aan een concept van mechanische puurheid. Er is een 1.5 met 131 pk en een 2.0 met 160 pk. Beide komen met manuele zesbak. De 2.0 doet de sprint naar 100 in 7,3 seconden en hij haalt een top van 214 km/u. Hij is verbazend soepel, en klimt al van 1.000 opm door de toeren. Zonder brio weliswaar. Dat maakt hem wel makkelijk gezelschap in de stad. Maar de kleine 1.5 is echter de verrassing. Hij is de lichtste in het gezelschap, waardoor hij beter de waarden van een roadster uitdraagt.

De 25 kilogram verschil ten opzichte van de 2.0 gommen het onderstuur weg dat we merkten in de krachtiger versie. Hij stuurt ook lichter en levendiger. Op de limiet sturend wordt hij wat minder precies, maar het is niet hier dat hij al zijn magie etaleert. Je moet hem niet gaan provoceren om de kont aan het glijden te brengen. Nee, het grootste plezier met de MX-5 beleef je wanneer je wat harder doorduwt dan gewoonlijk. In de stad, op een rotonde, altijd eigenlijk is de Mazda MX-5 een plezier om mee te rijden. Je schakelt bliksemsnel terug, met de korte bewegingen door de zesbak. De neus komt omhoog en de MX-5 is klaar om aan te vallen. Elk stuk weg wordt bijzonder met deze MX-5.

Heeft hij tekortkomingen? Geen idee. Vast wel, maar ik ben ze al vergeten. Wanneer Mazda probeert een automaat of een versie met hard dak te lanceren, kom dan eens terug. Maar tot dan, kom ons vooral niet lastig vallen met rationele gedachten.

Er is nog meer goed nieuws. De 1.5, onze favoriete MX-5, kost slechts 22.490 euro. Voor een 2.0 moet je op 27.490 euro rekenen.