In een échte Porsche, dus de 911, zien we nog niet meteen een kletterende diesel opduiken. Maar in de modellen voor huis-, tuin- en keukengebruik als de Cayenne en de Panamera heeft een zelfontbrander zonder twijfel wel een reden van bestaan. De keuze voor dieselmotorisaties gaf niet alleen deze modellen een geweldige boost, maar liet ook de hele onderneming toe zijn groei verder te zetten door een soort tweesporenbeleid. Enerzijds bracht het succes van de dieselende Cayennes en Panamera’s heel wat nieuwe klanten in huis en met dat geld kon de toekomst van de kernmodellen op benzine veilig gesteld worden.

Instapmodel

Na de geslaagde testcase met de Cayenne Diesel, stond al van bij lancering vast dat ook de Panamera een dieselmotor zou krijgen. Deze versie werd meteen het instapmodel, naast de V6-benzine. Hoewel het prijskaartje van 82.764 euro niet meteen een weggever is, beweert men bij Porsche toch een budgetbewuster publiek over de vloer te krijgen, dat zelfs een korting durft te vragen... Dat is blijkbaar een enorme tegenstelling met het traditionele gefortuneerde publiek, dat meestal enkel is geïnteresseerd in compleet en exclusief uitgedoste topversies die vaak het dubbele kosten. Het is dan ook geen verrassing dat de Panamera Diesel van huis uit karig is uitgerust en het moet stellen met half-lederen interieurbekleding, maar zonder PASM actieve dempersturing, navigatiesysteem of andere leuke snufjes en gadgets. Gelukkig krijg je er het merklogo op de snuit meteen bij, want om prestige is het de Porsche-rijder toch vooral te doen.

Vlot en discreet

De Porsche-dieselmotor deed reeds dienst in de Cayenne en is een evolutie van een 3 liter V6 van Audi-origine, die ondertussen aan een achttrapsautomaat is gekoppeld. Deze turbomotor met commonrail directe injectie en startstopsysteem is goed voor 250 pk en 550 Nm in de Panamera Diesel. Dat vermogen is naar Porsche-normen natuurlijk een lachertje, maar het genereuze koppel maakt in de realiteit veel goed. Je hebt eigenlijk nooit de indruk dat je met een slome mazoutstoof onderweg bent, omdat de zespitter erg vlot én discreet functioneert. Het affront door een BMW, laat staan een Toyota, te worden losgereden hoef je echt niet te vrezen. Met een sprint van 0 tot 100 km/u in minder dan 7 seconden en een top van meer dan 240 km/u zit het tempo er steeds goed in.

Daarbij garandeert de souplesse van de V6 zeer vinnige hernemingen, die het rijgenot en het rijcomfort zeker ten goede komen. Daarom merk je eigenlijk pas aan de pomp dat je met een diesel onderweg bent. Een verbruik van 7 l/100 km is best haalbaar en betekent dat de Panamera met zijn reservoir van 100 liter ruim 1.400 km ver raakt tussen twee tankbeurten. Toch een belangrijke troef in deze barre economische tijden. Wie toch een beetje op zijn centen zit, kiest daarom best voor deze Panamera Diesel, die door zijn relatief lage CO2-waarde (167 g/km) en dito catalogusprijs niet te zwaar door de fiscus wordt aangepakt, maar toch nog alle waarden van de prestigieuze vierdeurs-GT intact houdt. Besluit: Porsche en diesel, het is nog niet zo gek, tenminste in de Panamera.