Zie je tegenwoordig een nieuwe Volvo passeren, dan is de kans groot dat er een T8-badge achterop kleeft. Volvo is namelijk één van de eerste merken die plug-inhbybrides gemeengoed heeft gemaakt op de zakelijke markt. Met dank aan de huidig designrichting op de XC60 en XC90 maar ook de potente elektrische aandrijflijn onder de kap. De kleinste SUV van het merk komt nu ook als plug-in. Die heet XC40 T5 Recharge en krijgt een unieke aandrijflijn onder de kap.

Mét driecilinder!

Volvo opteert er namelijk niet voor om de set-up van grote broers XC60 en XC90 over te nemen. Al heeft dat er vooral mee te maken dat de XC40 op een ander platform staat. Kortom: geen 2-liter viercilinder benzine en elektromotor in deze XC40 T5 Recharge, wel een 1.5-liter driecilinder benzine die hulp krijgt van een elektromotor.

Jep, dit is een driecilinder plug-in. De compacte driepitter is goed voor een straffe 180 pk, terwijl de elektromotor nog eens 82 pk in de strijd werpt. Het systeemvermogen komt daardoor op 262 pk en 425 Nm te liggen. Cijfers waar je je niet voor hoeft te schamen op de parking van je bedrijf.

beperkte range

Een plug-in is echter maar zo sterk als zijn accu. En daar schuift Volvo een opvallend klein exemplaar naar voren. Want met 10.7 kWh kan je moeilijk van een riante batterij spreken (de Mercedes A 250 e heeft bijvoorbeeld 15.6 kWh aan boord). Oké, de set-up brengt de CO2-uitstoot wel naar minimaal 41 g/km waardoor deze XC40 T5 Recharge uit kan pakken met een lage VAA en 100% fiscale aftrekbaarheid. Alleen… is de elektrische range vrij beperkt.

Volvo spreekt van 45 kilometer, in realiteit moet je al extreem veel moeite doen om 40 stuks te halen. En laat 40 kilometer nu net de gemiddelde afstand zijn die een Belg dagelijks aflegt. Waardoor je dus vaak niet toe zal komen met de elektrische aandrijflijn.

Geen koopje

Die beperkte range zal de zakelijke rijder natuurlijk worst wezen, als het financieel plaatje maar aantrekkelijk is! Akkoord. Alleen is de XC40 T5 Recharge in de basis al geen koopje. Zo ben je al minstens 47.880 euro kwijt en met wat opties kijk je al vlug naar zo’n 55.000 euro. Dat is onnoemelijk veel geld voor de compacte dimensies van deze XC40. Al zeker als je weet dat de fors grotere Ford Kuga PHEV start aan 38.000 euro én fors meer range voor kan leggen.

Een Ford is geen Volvo natuurlijk. Klopt. Want Volvo had beter de aandrijflijn van de Kuga plug-in geleend voor deze T5 Recharge. Of anders gezegd: eigenlijk rijdt deze XC40 ook niet heel aangenaam. De elektromotor zoemt opvallend luid in de cabine, de benzinemotor is veel te nerveus en het remsysteem heeft het onnoemelijk moeilijk met omschakelen van het remmen op de dynamo (om de accu op te laden) naar het mechanisch remmen. In mensentaal: je drukt de rempedaal in, er lijkt een tijdlang maar weinig te gebeuren en plots zit je met je hoofd door de voorruit. Dit is anno 2020 niet meer acceptabel, Volvo.

Is er een oplossing?

Daar sta je dan met je crossover die - toegegeven - lekker op het netvlies pakt maar qua rijgedrag een klein varkentje is. Zonde, want het interieur is een aangename plaats om in te vertoeven, de stoelen zitten perfect en de afwerking voelt kwalitatief aan. Of er dan geen oplossing is? Afhankelijk van hoe verknocht je aan de XC40 bent zijn er 2. Zo heeft Volvo ook de XC40 T4 Recharge in de catalogus staan. Het pakket van de T5 Recharge maar dan met 211 pk en een prijs die net 1.000 euro lager ligt. Toegeven, weinig zoden aan de dijk

Daarnaast is er ook nog de P8 AWD Recharge, het volledig elektrisch alternatief. Met zijn prijs van 62.900 euro zit ‘ie echter boven de prijs van broertje Polestar 2 én de Tesla Model 3. En als je goedkoper een Tesla kan kopen, dan weten we waar klanten voor kiezen…

Conclusie

Het gebeurt niet vaak dat we zo op onze honger blijven zitten na een testweek. Want zo leuk de XC40 qua verschijning, zo teleurstellend de T5 Recharge-aandrijflijn. De set-up mist souplesse, de elektrische range is beperkt en de prijs is buiten proportie. Dit is niet de plug-in die je zoekt.