Eerst het design van de Lexus RC. We zien wijzigingen aan de voor- en achterkant. Daarmee wilde Lexus de RC visueel dichter bij zijn grote broer, de LC, brengen. Een objectief dat Lexus naar onze mening bereikt heeft. De ‘nieuwe’ Lexus RC ziet er nu assertiever uit, terwijl hij de dynamische proporties behoudt die hem een sportieve uitstraling geven. De vele kleine wijzigingen die de aerodynamica verbeteren, heb je minder snel gespot.

Om het designhoofdstuk te beëindigen, voegen we er nog aan toe dat de hele boordplank eveneens herzien is. We zien hertekende tellers, ventilatiemonden waar iets langer over nagedacht is en het analoge horloge uit de LC coupé.

Strakker

Maar wat ons het meest interesseert is het resultaat van het werk dat de ingenieurs aan het onderstel hebben gehad. Zo is de torsiestijfheid verbeterd, is de opganging wat strakker, het stuur wat sneller, allemaal met het doel om een strakkere wegligging te verkrijgen. De bestuurder moet zich zo meer betrokken voelen. Wij konden dan ook niet aan de verleiding weerstaan om de RC een stevig ritme op te leggen op de Spaanse bergwegen die ons testparcours vormden, en konden alleen maar vaststellen dat de Lexus RC niet liever heeft.

Natuurlijk blijft dit een Lexus, wat maakt dat het alledaagse comfort bijzonder groot blijft. Hij is zacht, stil en vertoont een zekere gratie wanneer hij in beweging is. Terwijl hij net zo goed zin heeft in een potje scheuren op een verlaten weg. Wat niet wil zeggen dat hij resoluut sportief is, we zouden eerder zeggen: gran turismo. De echte sportieveling, dat wordt de Lexus RC F, die al aangekondigd is. De gewone RC overtuigt al door zijn grip, zijn vlotte lastwissels van bocht naar bocht, hij communiceert. Kortom, een fijne fitnesspartner. Alleen heeft het ons veel moeite gekost vooraleer we die kant van zijn karakter ontdekten, en wel hierom.

Alleen hybride

Lexus heeft de beslissing genomen om de klassieke 2-liter turbobenzine uit de catalogus te flikkeren, en alleen nog een hybride 300h over te houden in afwachting van de komst van de RC F. Die 300h heeft een 2.5 viercilinder en een elektrische motor, die samen 223 pk bieden. Alleen moet je die 223 pk sowieso in de sportmodus zoeken, en weinig subtiel de rechtervoet in het tapijt begraven. Doe je dit niet, dan krijg je het gevoel dat maar een deel van de cavalerie op het appel verschijnt, met een nonchalante ‘ja ja, we zijn daar. Afjager.’ Zoals zo vaak bij een hybride Lexus ligt de oorzaak bij continu variabele transmissie van de hybride aandrijving. De constructeur mag wel bij elke gelegenheid komen zeggen dat het de respons verbeterd heeft, maar wij zoeken eerlijk gezegd nog steeds naar de verschillen.

Kortom, het is een beetje zoeken naar pk’s, en vervolgens is er de motor die hoog in de toeren gaat en daarbij een weinig aangenaam geluid maakt. Wie even voluit gaat, zal merken dat het gejank maximaal vijf minuten te harden valt. Waarna je het opgeeft en een rustiger tempo oplegt. De Lexus RC heeft dus wel het leuke onderstel dat zin heeft om plezier te maken, maar ook een motor die je elk plezier ontneemt. Waarmee we de Lexus-paradox mooi kunnen samenvatten: aan de basis van het gamma willen we vooral eco-vriendelijk zijn en bieden we uitsluitend een hybride aan. En wie genoeg centen op tafel kan leggen, die sturen we naar huis met een dikke V8 in de RC F.