Ligier

Ligier maakt in 1971 haar entree binnen de autobouw met racewagens

Het produceren van zowel racewagens voor de Formule 1 als brommobielen zonder rijbewijsplicht klinkt als een vreemde combinatie. Desondanks waagde de Franse producent Ligier de spagaat tussen hoogpresterende racevoertuigen en minimaal gemotoriseerde miniauto’s. Directeur Guy Ligier was dan ook midden jaren ‘60 zelf als coureur binnen de Formule 1 actief geweest en had later zijn eigen F1-team opgericht. Voordat Ligier zich in 1996 voorlopig uit de Formule 1 terugtrok, had de constructeur bijna 20 racemodellen voor de Ligier-renstal aan de start gebracht.

In 1980 begint Ligier met de bouw van rijbewijsvrije brommobielen

Sinds de jaren ‘80 stond Ligier echter tegelijkertijd voor een andere voertuigklasse: die van de brommobielen. Dankzij hun beperkte gewicht tot 350 kilogram en hun tot 4 kW beperkte vermogen verschaften zij mensen die niet of nog niet in een gewone auto konden rijden mobiliteit. Later volgden er ook nog kleine utilitaire voertuigen en elektrische auto’s van Ligier.

Sportauto’s en coupés van Ligier

In 1971 begon raceprofessional Guy Ligier zijn bedrijf op te bouwen. Aanvankelijk concentreerde hij zich zoals gepland op de ontwikkeling van een Formule 1 racewagen, die als professionele raceauto onder de naam Ligier JS1 aan de start ging. In 1974 brachten de Fransen een hiervan afgeleide straatversie als coupé op de markt onder de naam Ligier JS2. Het jaar 1974 markeerde een belangrijke etappe voor de productie van straatmodellen. Want vanaf dat jaar werden in de werkplaatsen van Ligier in opdracht van Citroën de grote Citroën SM coupés geproduceerd. De met Maserati-motoren uitgeruste Citroën SM was in deze tijd het snelste model in de collectie van Citroën.

Vanaf 1996 begint Ligier haar modeloffensief bij de brommobielen

Haar eerste stappen als aanbieder van brommobielen buiten de grenzen van Frankrijk maakte Ligier vanaf 1996 met de Ligier 162. In 1999 presenteerden de Fransen vervolgens op de internationale markten de tweezitter Ligier Nova. Een jaar daarop volgde een halfopen Brommobiel met demonteerbare cabine op basis van de Ligier Nova, die de Fransen Ligier Be up doopten. Een nieuwe modelgeneratie werd in 2004 met de Ligier X TOO gepresenteerd, waarnaast later nog de Ligier X-TOO 2 en Ligier X-TOO 2 Max in de collectie geplaatst werden. De collectie van Ligier werd ook nog uitgebreid met een serie utilitaire voertuigen: de Ligier X-Pro verscheen in 2006 op de markt en werd met een open laadbak en tweepersoonscabine aangeboden.

Diesel- en elektromotoren voor de Ligier brommobielen

Voor de huidige brommobielserie Ligier IXO koos de producent voor viertakt commonrail dieselmotoren met een cilinderinhoud tot 505 ccm, die gemiddeld 2,9 liter diesel verbruiken. Naast deze kleine auto’s bieden de Fransen nog de kleine bestelbus Ligier Optimax aan met een laadruimte van 1,9 kubieke meter en de eveneens als benzinemodellen verkrijgbare funmodellen Ligier be up en be two. De collectie werd gecompleteerd met de elektrische auto Ligier be sun.