Ooit, nog niet zo lang geleden, was een hypercar iets buitenaards. Een auto zo speciaal dat hij decennia later nog steeds wordt opgehemeld. Denk aan de Ferrari 250 GTO, denk aan de McLaren F1 en vergeet zeker ook niet de Bugatti Veyron.
Ferrari wie?
Maar toen kregen boekhouders in de mot dat die hypercars wel eens lekkere geldkoeien kunnen zijn voor een autoproducent. Waardoor het de éne na de andere “hypercar” regent bij Ferrari, Lamborghini en co. Het gevolg? Niemand ligt nog wakker van de 1.000 pk sterke Ferrari SF90. Want een hypercar van Ferrari? Die kregen we precies nog maar net vorige week te zien.
Insert de Murray Automotive T.50, een auto die al jaren in het brein van automotive designheld Gordon Murray rond zweeft. Een ode aan de supercar en – belangrijker – bijna dertig jaar na datum is dit de McLaren F1 zoals hij ‘m destijds had willen maken. Zijn vereisten waren in de jaren 90 echter zo vooruitstrevend, dat we bijna dertig jaar hebben moeten wachten voor de technologie een antwoord op die eis kon bieden.
V12, handbak, heerlijkheid
De T.50 is dan ook een meesterwerk van formaat. Centraal achterin ligt een 3.9-liter V12 die zonder turbohulp 663 pk en 467 Nm koppel op weet te wekken. Rode zone? 12.100 toeren per minuut. Geen moderne automaat met dubbele koppeling voor deze T.50. Nee, je roert zelf in de bak om de V12 te bedienen.
Met amper 968 pk en achterwielaandrijving tikt deze T.50 verder alle vakjes af. Kick je meer op design, dan op cijfers, dan is het goed om te weten dat deze T.50 net zoals de McLaren F1 beschikt over een centrale zitplaats voor de chauffeur (met twee zitplaatsen daarachter voor passagiers) én een ventilator om de auto tegen de grond te zuigen. Ja, dit is een hypercar die niet door de boekhouders maar wel door passie werd gecreëerd. Amper 100 stuks zal Murray Automotive gaan bouwen. Met een prijskaartje van zo’n 3 miljoen euro… zonder btw.
