Met de Giulia en vooral de Stelvio beleefde Alfa Romeo zijn grote terugkeer. Het merk greep niet alleen terug naar de klassieke sportieve basis – een achterwielaangedreven chassis – maar voor het Italiaanse merk was het ook een terugkeer door de grote poort. Tenminste, dat was de hoop, want na zeven jaar pakt de saus niet zoals gehoopt. Kan dit derde ingrediënt het klassieke Italiaanse recept redden?

Komt bekend voor

De nieuwe Tonale is niet alleen het product waarop Alfa Romeo alles inzet, maar ook een mooi voorbeeld van de schaalvoordelen binnen de Stellantis-groep. Want onder dit mooie ontwerp schuilt het platform van de Jeep Renegade en Compass. Toch heb je vergrootglas en meetlat nodig om gelijkenissen te vinden tussen de drie SUV’s. Met 4,53 meter is de Italiaan aanzienlijk langer, maar hij kan vooral bogen op een veel verzorgdere esthetiek.

Je herkent bijvoorbeeld bijna lijn voor lijn de vormen van het gelijknamige conceptmodel, en ziet enkele verwijzingen naar het verleden. Vooraan wordt het klassieke driehoekige radiatorrooster, dat Alfa tribolo noemt, geflankeerd door ledkoplampen met driedelige lichtsignatuur. Het persdossier vindt er een link in naar de SZ Zagato, maar wij zien er eerder de Brera in. Achteraan zijn de looks gelijkaardig aan die van de Stelvio, maar de achterruit van de Tonale is veel schuiner en komt net uit boven de vandaag modieuze ledstrook.

Ricetta classica

Binnenin word je niet van je sokken geblazen. De Tonale houdt het klassiek, en dat is maar goed ook. Net als bij de twee andere recente Alfa-producten krijg je een horizontaal dashboard voor je neus dat uitmondt in ronde ventilatieopeningen. De twee ‘kokers’ voor de tellers zijn er ook nog steeds, maar het instrumentenpaneel doet voortaan een beroep op een digitaal scherm van 12,3 duim. Geen gimmicks of videobeelden; mooi ontworpen fijne tellers.

Centraal op het dashboard prijkt een touchscreen van 10,25 duim dat een gloednieuw infotainmentsysteem bedient. Of toch: gloednieuw voor Alfa Romeo. Ben je vertrouwd met de recente Stellantis-producten, dan herken je er het systeem van Fiat in. Daar is niets mis mee: het is intuïtief, snel, precies en heel gebruiksvriendelijk. Meer heb je eigenlijk niet nodig.

In fine mengt het interieur van de Tonale oud en nieuw, net zoals hij goed en minder goed mengt. De afwerking is vooraan relatief goed, maar achteraan vieren harde plastics hoogtij. De koffer is een genereuze 500 liter groot, maar de ruimte achteraan is dan weer behoorlijk beperkt. Tot slot mocht de rijpositie iets lager zijn en lijkt Alfa Romeo de memo rond moderne versnellingshendels niet gekregen te hebben...

Tussen twee werelden

Onder de motorkap regent het primeurs. Zo zal de nieuwe Tonale de eerste plug-inhybride Alfa Romeo zijn. Inderdaad, ‘zal’, want die aandrijving komt er volgend jaar pas. Je zou denken dat de Italianen hun grote terugkeer vieren met een PHEV, maar we moeten het – nog steeds – stellen met een diesel en een geëlektrificeerde benzinemotor.

Die nieuwe 1.5-viercilinder mengt milde hybride en klassieke hybride. Hij is 130 pk of 160 pk sterk en is gekoppeld aan een zeventraps versnellingsbak met dubbele koppeling. Daarin huist een elektromotor van 15 kW (20 pk), die is gekoppeld aan een alternator-starter op 48 volt en een kleine lithium-ionbatterij. Die moet de loodvrije dorst beperken. De homologatiecijfers die Alfa Romeo opgeeft, zijn 5,7 l/100 km en een CO2-uitstoot van 130 g/km.

Een echte Alfa?

Ondanks die voor een hybride aandrijflijn weinig sprankelende officiële cijfers, doet de Tonale Hybrid het beter op de weg dan op papier. De technische basis is niets revolutionairs: er is een Duits merk met een ster dat ook een kleine elektromotor plaatst tussen motor en versnellingsbak. Toch doet de Alfa vaker een beroep op elektriciteit. Dat merken we in de files tijdens onze eerste kennismaking rond het Comomeer, wanneer de benzinemotor pas boven 20 km/u aanschiet.

Bij hogere snelheden geeft de elektrificatie een klein duwtje in de rug bij acceleraties en hernemingen. Het geheel blijkt zo goed geïntegreerd en uitstekend geïsoleerd dat we op het instrumentenpaneel moesten kijken om te zien wanneer de Alfa van de ene op de andere energiebron overschakelde. Bij een soepele rijstijl trekt de versnellingsbak zich goed uit de slag, maar op bochtiger asfalt en wanneer het er gezwinder aan toegaat gaat hij aarzelen.

In die omstandigheden zou een Alfa Romeo moeten schitteren, toch? Wel, de nieuwe Tonale tekent dan effectief present, maar het plaatje is niet perfect. Hij deelt zijn voorwielaangedreven platform met Jeep, maar rijdt veel dynamischer. Ons testmodel met adaptieve schokdempers controleert zijn koetswerkbewegingen goed en de Tonale springt zonder tegenzin van bocht naar bocht, met dat lichte gripverlies dat kenmerkend is voor een voorwielaandrijver. Toch boezemt hij geen vertrouwen in, en dat ligt aan het stuur. Dat voelt te kunstmatig aan en geeft geen feedback. We kregen te horen dat de voortrein nog gekalibreerd wordt, maar er is nog werk aan de winkel om dat videospelgevoel weg te krijgen...

Conclusie

Met de Tonale kondigt Alfa Romeo zijn grote terugkeer aan, en dat in een van de populairste segmenten van het moment. Vergeleken met andere compacte SUV’s kan de Italiaan een beroep doen op een geslaagde hybride aandrijflijn, een dynamisch chassis en een degelijke uitrusting. Het is alleen te hopen dat het stuur opnieuw afgesteld wordt en dat de plug-inhybride er snel aan komt om deze Alfa Romeo een kans op een homerun te geven.