De eerste keer dat je voor de Lamborghini Aventador SVJ Roadster staat, probeert hij je meteen te intimideren met zijn brutale uitstraling. Hij is lang, laag en breed. Zijn proporties vallen buiten het normale, waardoor hij meteen iedereens aandacht grijpt. Uiterlijk voegt deze SVJ daar nog een enorme achtervleugel aan toe, die meer functies heeft dan alleen maar het uiterlijk te verzorgen. De motorkap achteraan heeft hertekende ventilatieopeningen gekregen. Dit is buitensporig zoals we dat wel vaker zien bij Lamborghini. We kunnen dan ook alleen maar vaststellen dat Lambo’s designteam hier knap werk heeft geleverd.

De Lamborghini Aventador SVJ Roadster staat in hartje Brussel geparkeerd. Hij veroorzaakt meteen een stevige volkstoeloop. Iedereen wil een selfie met deze auto. En wij hebben de sleutels, maar hebben hem nog geeneens gestart.

Radicaal

Alleen al instappen is een beleving, met de deuren die in schaarvorm openen. Maar je moet wel over een lenig lichaam beschikken wil je sierlijk in- en uitstappen. De stoel plakt leeg tegen de grond en je stoot je hoofd verbazend makkelijk tegen de raamstijl bij het instappen. De harde kuipstoel maakt meteen duidelijk dat we hier met een supercar te maken hebben. Starten doe je via de knop waarvoor je eerst een klepje moet wegklikken. Ja, precies zoals ze raketten afschieten in de film. De vergelijking houdt steek: in je rug mag je nog even genieten van de 6,5-liter grote V12, een volledig atmosferische motor met liefst 770 pk. Wanneer hij start, schudt de hele auto.

De Lamborghini Aventador SVJ is vanzelfsprekend afgeleid van de Aventador S. Hij weegt wel 50 kilogram minder dankzij meer carbon-toepassingen. Het leidt ook tot een iets ‘naakter’ interieur, maar dat draagt alleen maar bij aan het racegevoel dat hij uitstraalt. We kregen hem in targavorm mee, wat betekent dat je het kleine dakje kan wegnemen. Open rijden draagt de voorkeur weg, want met onze 1,86 meter zitten we met het hoofd tegen het dak.

Stratosferisch

Wanneer je het gevoel hebt dat alles op zijn plaats zit, kan je starten. De harde schokken op de eerste bulten in ons pover wegdek maken meteen duidelijk dat de SVJ zich veel meer thuis voelt op een circuit. De lumbago loert om de hoek. Je rug krijgt het ook lastig onder de G-krachten wanneer je het gaspedaal indrukt. Dit is geen auto maar een straaljager. Sprintje naar 100 km/u? 2,9 seconden, wie doet beter? Maar dit legt meteen ook de vinger op de wond. Eigenlijk is hij niet geschikt voor de openbare weg. De snelheidsbeperkingen snoeren hem al de mond nog voor het feestje eigenlijk begonnen is.

De Aventador SVJ blijkt erg temperamentvol voor de weg: te snel, te brutaal en moeilijk in de hand te houden. Voeg daar een behoorlijk beperkt uitzicht op de weg aan toe, en je begrijpt waarom je je in een stadsomgeving niet snel op je gemak voelt in deze auto. Hij heeft ruimte nodig om volgas te kunnen opschakelen. In stadsverkeer schokt de gerobotiseerde versnellingsbak. Het is duidelijk dat er bij de ontwikkeling alleen ruimte was voor passie, niet voor ratio. Wie de V12 de sporen geeft, zal merken dat dit verslavend is. Wie de middelen heeft, raden we de Lamborghini Aventador SVJ van harte aan. Want binnenkort maken de strengere milieunormen dergelijke motoren quasi onmogelijk.