Naar de komst van deze auto keken we uit sinds we hem op het Autosalon van Genève in een hoekje hadden zien staan. Alleen Mercedes durfde het nog aan om met een diesel-hybride op de proppen te komen. Dat lag vroeger wel anders, denken we maar aan de Peugeot 508 RXh en de Volvo V60 D6.

Ideaal voor nu

De plug-in hybride is wat ons betreft de meest interessante auto in de komende 5 tot 10 jaar. De betaalbare elektrische auto is nog niet voor meteen, het rijbereik van een elektrische auto (in verhouding tot de prijs) blijft een handicap, en zolang het hergebruik van de batterijen niet ingebed is, zouden we eigenlijk heel voorzichtig moeten omspringen met de ‘groene revolutie’. Wat dat betreft zijn plug-in hybrides een schitterende tussenoplossing: ze laten je toe om kennis te maken met elektrisch rijden zonder dat je veel opofferingen moet doen om je verplaatsingsgewoonten aan te passen. Al zijn ze ook wel duur. Een klassieke diesel wordt binnenkort voor zakelijke rijders veel minder interessant omdat de aftrek stevig naar beneden duikt. Dat ligt in de plug-in hybride Mercedes 300de anders. Maar kan hij naast de fiscale component nog op andere vlakken imponeren?

Tot 316 pk en 700 Nm

Beginnen bij het begin: ook plug-in hybrides zijn duur. Mercedes vraagt 68.607 euro voor de 300de break… zonder opties. Dat is 8.500 euro duurder dan een 300d moet kosten. Wat krijg je daarvoor in ruil? Een 2-liter viercilinder turbodiesel om te beginnen (geen schrik, ook de gewone 300d heeft tegenwoordig een viercilinder). Die brengt al 194 pk en 400 Nm, is bovendien gloednieuw en voorzien van technologie die minder wrijving geeft en aan de Euro6D-normen voldoet. Via een 13,5 kWh lithium-ion batterijpack kan de elektrische motor daar nog 122 pk en 440 Nm aan toevoegen. Dat vermogen gaat via een negentrapsautomaat naar de achterwielen. Hij kan zowel louter elektrisch rijden, of in de sport-modus even 316 pk en 700 Nm bieden om een top van 250 km/u en een sprint naar 100 km/u in 6 seconden mogelijk maken. Hij haalt tot 140 km/u op batterijkracht alleen. Mercedes belooft een rijbereik van 52 kilometer, maar dat heeft er bij ons nooit ingezeten. Toen we hem ophaalden bij Mercedes gaf de boordcomputer 38 kilometer bereik aan, en we hebben nooit meer dan 40 kilometer gezien. In de praktijk reden we de batterij na 28 tot 30 kilometer leeg.

Echt zuinig

Dat is weinig, maar je kan er wel mee uit de voeten. We zijn er in geslaagd al onze kleine verplaatsingen uitsluitend elektrisch te doen. Aan een wallbox is hij in een kleine 2 uur opnieuw bijgeladen, wij lieten hem gewoon de hele nacht aan een gewoon stopcontact zitten. Dat bracht ons na een eerste periode over 463 kilometer op een gemiddeld dieselverbruik van 3,9 l/100 km. We reden daarvan 140 kilometer elektrisch (of met de motor in vrijloop). De tweede etappe voerde ons Silverstone in het Verenigd Koninkrijk voor een opdracht, en hier blinkt de plug-in hybride pas echt uit. Je hoeft geen tijd op te offeren aan lange laadbeurten, net als met een gewone diesel stap je in en vertrek je. We kwamen zo met de 60 liter dieseltank vlot 1.200 kilometer ver. Uiteindelijk leverden we de Mercedes 300de opnieuw in na 1.690 kilometer (waarvan 346 kilometer elektrisch of in vrijloop) met een gemiddeld verbruik van 5 l/100 km. Dat laatste komt ook door het onwaarschijnlijk intelligente sturingsprogramma van Mercedes, dat tijdens het rijden zoveel mogelijk energie probeert te recupereren. Zo zal hij ook zonder dat je de cruise-control gebruikt van de radar gebruik maken om automatisch de afstand tot de voorligger te reguleren, en zo via de remmen de batterij wat bij te laden. Op lange ritten kan je zo tot 10 kilometer elektrisch rijbereik ‘bijpompen’. Ook het semi-autonoom rijden met autonome inhaalbewegingen die je activeert via de richtingaanwijzer is fantastisch.

Verkeersdrempel in de koffer

Een schitterende E-klasse dus? Ja. Zouden we hem kopen? Nee. Om één eenvoudige reden. Welk uilskuiken in Stuttgart heeft groen licht gegeven voor die verkeersdrempel aan batterijen die de koffer van de 300de compleet onbruikbaar maakt? Dan was het ongetwijfeld beter geweest om een vlakke laadvloer te creëren met meer batterijen. Dat zou in liters koffer nog meer opofferingen vereist hebben, maar je zou meer rijbereik in de plaats hebben gekregen. Nu heb je met standaard 440 liter op papier nog wel een deftige koffer – in een gewone E-klasse break is dat 640 liter, maar in de praktijk niet.