De Mercedes E-Klasse is een instituut. Of het nu taxichauffeurs of Europese hoogwaardigheidsbekleders zijn, iedereen kent deze grote berline. Nog zo’n bekendheid is de sportieve versie met AMG-behandeling. Net als de klassieke versies, die we eerder aan de tand voelden, is ook de sportieve versie uit Affalterbach onder het mes gegaan.
Verder dan een facelift
Voor het vlaggenschip van het E-gamma ging Mercedes verder dan een gewone facelift. Deze E 63 krijgt een volledig andere voorkant dan de gewone E-Klasses, van de bumpers over de vleugels en lichtblokken tot de motorkap. Hij onderscheidt zich door zijn radiatorrooster met verticale spijlen, maar de sportieve versie is voortaan 27 millimeter breder... aan elke kant.
Achteraan is het wel business as usual. De fijnere lichtblokken met horizontaal ontwerp komen van de nieuwe E-Klasse, en op de achterklep onderstreept een kleine spoiler het sportieve karakter. De achterbumper krijgt zoals het een AMG betaamt uiteraard vier uitlaatpijpen.
Verstoppertje
In het interieur springen de nieuwigheden niet in het oog. Logisch, want net als in de gewone E-Klasse zitten ze vooral in een update van het MBUX-infotainmentsysteem en een nieuw stuur. In deze AMG-versie krijgt dat voortaan zes(!) spaken en touchpads met haptische feedback. Mooi, maar probeer ze maar eens te gebruiken. Ook hier haalt de drang naar nieuwigheden het van de ergonomie. Het is onmogelijk om ze te bedienen zonder je blik van de weg te halen om er zeker van te zijn dat je juist zit. De knoppen voor het volume en de snelheidsregelaar hebben bovendien plaats geruimd voor touchpads. Fan zijn we dus niet.
Nog op het stuur krijg je naast een AMG-opschrift twee specifieke grote knoppen voor de rijmodi. Die zijn allebei steviger dan voordien, maar de kleine schermpjes zorgen ‘s nachts voor teveel licht, zelfs wanneer je de lichtintensiteit op minimum hebt gezet. Jammer.
Duits vermogen
Over naar de paarden onder de kap dan maar? De sportieve zakenberline heeft ook na zijn facelift nog steeds de beroemde 4.0 V8 biturbo onder de kap. Die is goed voor 571 pk in de ‘basisversie’ en 612 pk en 850 Nm in de E 63 S. Hij is nog steeds gekoppeld aan een automaat met ‘natte meerschijvenkoppeling’ met negen verzetten. De vierwielaandrijving zorgt ervoor dat deze dikke berline 100 km/u haalt in amper 3,5 seconden.
De motor evolueert maar weinig, maar Mercedes zegt het chassis wel onder handen genomen te hebben voor meer comfort. Vooraan komen nieuwe silentblocs het breder spoor ondersteunen, achteraan krijgt het subframe nieuwe steun. En er is dan nog nieuwe luchtvering met drie kamers.
Eersteklas
De chassisverbeteringen voel je meteen. De wielvlucht van de vooras verbetert vooral de besturing van deze grote berline. Dat is dan weer goed voor het vertrouwen in de vooras. De nieuwe ophanging perfectioneert daarnaast het comfort. Dat is nog steeds stevig, maar de demping is beter uitgewerkt en het chassis is minder droog.
Maar denk vooral niet dat het monster braaf is geworden. Integendeel. AMG heeft dan niets veranderd aan de motor, maar de versnellingsbak is efficiënter bij elke gangwissel, wat het sportieve karakter van de grote V8 verbetert. Het blok is nog steeds een plezier om in toeren te jagen, zowel door de indrukwekkende bariton als door het onvermoeibare karakter in elk verzet.
Conclusie
Voor een eenvoudige facelift heeft Mercedes de grote middelen niet geschuwd. De Mercedes-AMG E 63 S 4Matic+ krijgt een apartere en agressievere stijl, terwijl het chassis scherper en comfortabeler werd. De passagiers zullen je dankbaar zijn, zelf zal je breed glimlachen bij elke acceleratie.
