Ferrari F40

De Ferrari F40 is een sportvoertuig (S-segment) met middenmotor en achterwielaandrijving. De auto wordt gebouwd door het Italiaanse Ferrari tussen 1987 en 1992. De LM en GTE raceversies rijden respectievelijk nog tot in 1994 en 1996. Als opvolger van de Ferrari 288 GTO wordt de F40 gebouwd, ter viering van Ferrari's 40e verjaardag. Het is meteen ook de laatste Ferrari die de officiële goedkeuring geniet van oprichter Enzo Ferrari, die de auto als zijn erfenis op het gebied van de superauto beschouwt. Bij zijn verschijning is de F40 dan ook de snelste, krachtigste en duurste Ferrari ooit. Aanvankelijk wordt een productie van 400 exemplaren gepland. In 1990 wordt een van die exemplaren verkocht aan racelegende Nigel Mansell voor een toenmalig recordbedrag van 1 miljoen Britste pond. In totaal worden uiteindelijk 1.311 exemplaren van de F40 gebouwd.

De oorsprong van de Ferrari F40

De Ferrari F40 is een evolutie van de 280 GTO. Het ontwikkelingsproces vangt aan in 1984. De F40 is bedoeld als concurrent van de Porsche 959, in de B-groep van de FIA. Wanneer deze groep in 1986 wordt afgeschaft, bezit Enzo Ferrari dus vijf concepten die nergens een competitieplaats hebben. Enkel zijn persoonlijke wens om een laatste, definitieve superauto na te laten houdt het project gaande. Vanaf nu wordt de F40 ontwikkeld als wegvoertuig. Het doel wordt daarbij de creatie van een uiterst snelle, sportieve en verder eerder Spartaans voertuig: een puur prestatievoertuig voor bestuurders die van hun auto ook effectief niets anders willen dan prestaties. De carrosserie is een ontwerp van Leonardo Fioravanti en Pietro Camardella van Pininfarina. Ze staan er onder leiding van Nicola Materazzi, de ingenieur die de motor, transmissie en andere mechanische onderdelen bouwt. Daarvoor maakte hij al de carrosserie van de 288 GTO Evoluzione, waar de F40 veel stijlelementen van overneemt.

De Ferrari F40 technisch bekeken

De motor van de Ferrari F40 is een vergrote 2.9 versie van de IHI biturbo V8 uit de GTO. Volgens Ferrari zelf heeft hij een kracht van 478 PS, hoewel hedendaagse experts deze waarde hoger dan 500 PS inschatten. Daarbij wordt geen katalysator gebruikt tot in 1990, wanneer wetgevingen het gebruik verplichten ter controle van de uitstoot. Deze F40 motoren met katalysator hebben een aparte code, F120D. De ophanging lijkt eveneens op die van de GTO en heeft dubbele vorkbenen. Veel onderdelen worden daarbij wel geüpgraded en de settings worden aangepast aan het nieuwe voertuig. De ongewoon lage grondklaring noopt Ferrari tot het creëren van de mogelijkheid om het voertuig indien nodig te verhogen. Ondertussen is de carrosserie dus een nieuw design van Pininfarina met panelen uit kevlar, koolstofvezels en aluminium. Zo wordt een ideale combinatie van sterkte en lichtheid gemaakt. Het gewicht wordt verder verlaagd door het gebruik van plastic windschermen en ramen. De auto heeft wel een beperkte airconditioning, maar geen geluidssysteem, deurhendels, handschoenenlade, lederen bekledingen, vloertapijten of deurpanelen. De eerste vijftig exemplaren zijn uitgerust met Lexan glijramen. Zo wordt het design van F40 helemaal afgestemd op de aerodynamica. De snelheid komt namelijk vooral van zijn vorm, eerder dan van zijn kracht. De voorkant wordt hiervoor sterk gereduceerd en de luchtstroom uiterst gestroomlijnd, ook ter verbetering van de autostabiliteit. Tegelijkertijd krijgt de motorkoeling extra aandacht omdat de inductiemotor uitzonderlijk veel warmte ontwikkelt. Het resultaat is een scherp weerstandscoëfficiënt van 0,34 Cd. Het lichte gewicht van 1.369 kg en de grote output van 478 PS geven het voertuig zo een enorm prestatiepotentieel. De eerste testen registreren een acceleratie van 0 naar 100 km/u in 4,7 seconden. De topsnelheid bedraagt 321 km/u.

Ferrari F40 modellen en prijsklassen

De Ferrari F40 is een berlinetta coupé. Naast de wegvariant bestaan er enkel nog twee raceversies: de F40 LM en de F40 Competizione. De eerste auto gaat in competitie in 1989. Hij debuteert in de Laguna Seca Raceway (IMSA), waar hij verschijnt in de GTO categorie en bestuurd wordt door Jean Alesi. De F40 Competizione is een niet-gesponsorde, krachtigere versie van de F40 LM. De auto wordt gebouwd op vraag van een Ferrari klant. Die kent namelijk een Franse Ferrari importeur die de F40 de 24 Uur van Le Mans wil laten rijden. In totaal worden tien exemplaren van de Competizione gebouwd, allen op vraag van dezelfde klant. De eerste twee worden daarbij nog aangeduid als F40 LM, de andere acht als F40 Competizione.