Ferrari symboliseert als geen ander automerk de heimelijke wens van elke autorijder naar snelheid, sportiviteit en elegantie. De Italiaanse firma die tegenwoordig vooral in de formule 1 een grote rol speelt, bouwt auto's in het absolute topsegment, die in het oog springen door hun aerodynamisch gestylde vorm. Het embleem van het merk, het zwarte, steigerende paard, heeft waarschijnlijk verschillende oorsprongen. Het verwijst naar een roemrijke Italiaanse gevechtsvlieger en is bovendien een referentie naar de Duitse fabrikant Porsche, die al in de jaren 20 het paard in zijn merklogo integreerde.

De oprichter van de onderneming was de voormalige coureur en werktuigkundige Renzo Ferrari. Hij leidde het zeer succesvolle team dat tussen 1929 en 1938 voor de renstal van Alfa Romeo onderweg was onder de naam Scuderia Ferrari. Aan het eind van zijn carrière besloot Renzo om in de nieuwe fabriek zelf auto's onder eigen naam te gaan produceren. Dit waren toentertijd echter vooral racewagens zoals de Ferrari 125 C met een sterke V12-motor, die in 1947 gereed was en de grondslag vormde voor de ronduit succesvolle ondernemingsgeschiedenis.

Uit de racesuccessen ontstond dan ook de tak met luxewagens van het merk Ferrari. Enzo gaf opdracht aan de toentertijd beste auto-ontwerpers van de gerenommeerde firma Pininfarina om sportwagens te ontwerpen, die wat betreft aerodynamica wereldwijd uniek waren. Ferrari leverde daar de krachtige motoren met 8 of zelfs 12 cilinders voor, die zich alleen al qua klank van andere sportmotoren uit deze generatie onderscheidden. In de jaren 50 verwierf het merk een hoge populariteit in de welgesteldere milieus van Europa en overzees.

En ondanks verdere innovaties streed Ferrari met de tekenen des tijds. In de VS werden in de jaren 70 verschillende geluids- en emissievoorschriften ingevoerd, die de complete sportwagenbranche een slag toedeelde. Andere fabrikanten zoals Ford stapten vol overtuiging in het formule 1-circus en maakten Ferrari ook hier het leven moeilijk. Pas met de komst van Niki Lauda kon eind jaren 70 de iets ingedeukte eer van de Italianen weer worden hersteld. Nadat Ferrari in de jaren 80 meer in de modernisering van de eigen fabrieken dan in het ontwerp van nieuwe auto's had geïnvesteerd, kon het merk pas begin jaren 90 ook in het segment van luxe sportwagens weer oude successen vieren. De vraag naar deze wagens steeg, en vandaag de dag staat Ferrari weer helemaal bovenaan het verlanglijstje van de high society.

Alle auto's van het merk Ferrari sinds de jaren 50 grenzen aan het technisch maximaal haalbare en zijn hun tijd in vergelijking met de algemene auto-ontwerpen ver vooruit. Van de F355, die in 1993 werd geïntroduceerd, zijn meer dan 12.000 stuks verkocht. Deze sportauto was in de versies Coupé, Targa en Cabriolet leverbaar. Zijn rechtstreekse opvolger in het segment van wegauto's was de F360, die als V8 met 3,6 liter cilinderinhoud en 400 pk was uitgerust. De Ferrari 550 met 12 cilinders werd tussen 1996 en 2001 als roadster en als coupé aangeboden. Een absolute klassieker van Ferrari is de 456, die sinds 1993 meer dan 11 jaar lang werd gebouwd. Tijdens deze tijd werd zijn outfit meerdere keren onder handen genomen, verschillende aandrijvingsvarianten waren leverbaar en het interieur werd omgebouwd.

De F50 werd maar 349 maal geproduceerd en is een supersportwagen uit het jaar 1997, die ter ere van de vijftigste verjaardag van Ferrari op de markt was gebracht. De motor heeft een vermogen van maar liefst 520 pk en is een geavanceerde ontwikkeling van een voormalige formule 1-motor. Zijn opvolger luistert naar de naam van de firmaoprichter Enzo en is tegenwoordig het snelste voertuig van de Italianen met een maximumsnelheid van 365 kilometer/uur. Het speciale model Enzo FXX, dat echter in bijvoorbeeld Duitsland niet is toegelaten, heeft zelfs 800 pk, terwijl de standaarduitvoering 660 pk op de weg brengt.

Voor wat betreft de raceauto's is de Ferrari Testarossa de absolute klassieker. Hij werd vanaf 1984 geproduceerd en tot 1996 in verschillende uitvoeringen verkocht. Met een vermogen van 390 pk en een acceleratie van 0 tot 100 km/h in 5,3 seconden was hij zijn tijd vooruit. Zijn voorbeeld was de Ferrari Mondial, die door Pininfarina ontworpen werd en alleen als coupé verkrijgbaar was. Hij was weliswaar groter en beschikte over een optionele achterbank, maar hij bleef qua prestaties achter bij de andere Ferrari's uit zijn tijd. De Superamerica tenslotte is een van de laatste modellen van Ferrari. Van deze wagen zijn in 2006 in totaal 559 stuks gebouwd. Deze schoonheid behoort tot de 575-serie en heeft een glazen dak dat automatisch op de achterklep kan worden gelegd.