Ferrari F355

De Ferrari F355 zet de traditie van de V8-modellen met middenmotor voort

Toen Enzo Ferrari in de jaren ’60 middenmotoren van raceauto’s in sportauto’s voor op straat plaatste en zich daarbij nog tevreden stelde met zes cilinders, was de scepsis net zo groot als bij het latere succes van de speciaal voor de nieuwe kleine Ferrari’s ingevoerde merknaam Dino. Dit succes hield aan toen de onder het eigen label ingevoerde nieuwe V8-modellen midden jaren ’70 in de collectie kwamen. Deze vormden voortaan een vast onderdeel van de Ferrari-collectie. Ook de in 1994 gepresenteerde Ferrari F355, die tot 1999 in de Ferrari fabriek in het Italiaanse Maranello geproduceerd werd, was een middenmotor model. Het is tot nu toe één van de meest geproduceerde modellen in de geschiedenis van de sportwagenproductie.

Een herkenbaar design voor de Ferrari F355

De uiterlijke vormgeving van de Ferrari F355 hadden de Ferrari designers bij Pininfarina duidelijk afgeleid van het vorige model Ferrari 348. Met een lengte van 4,25 meter en een breedte van 1,90 meter had de Ferrari 355 vrijwel exact dezelfde maten als zijn voorganger. Wat bovendien ook behouden bleef waren de voor de latere Dino karakteristieke inklapbare koplampen. Veranderingen waren er daarentegen bij de ventilatie openingen. In plaats van de vijf ribopeningen bij de deurramen kreeg de Ferrari 355 een enkele brede ventilatieopening waardoor de Ferrari 355 er voortaan van opzij ordelijker uitzag. De achterkant maakte ook een meer opgeruimde indruk. In plaats van met tralies voorziene achterlichten zoals bij de Ferrari 348 kreeg hij nu vier ronde lampen die samen met de geïntegreerde achtervleugel en de vier in de bumper geïntegreerde uitlaatpijpen de achterkant een duidelijke optische structuur gaven.

De Ferrari 355 wordt als coupé, targa en cabriolet gebouwd

De tweezitter Ferrari 355 werd in 1994 allereerst als coupé gepresenteerd evenals in een versie met verwijderbaar targa-dak. Een jaar later wordt de open versie van de Ferrari 355 gepresenteerd als cabriolet met een klassiek stoffen dak. Met deze Ferrari 355 Spider werd het modelpalet aangevuld en tegelijkertijd werd de traditie voortgezet om de goedkoopste modellen met achterwielaandrijving in drie carrosserie versies beschikbaar te stellen. In totaal konden de Italianen meer dan 10.000 coupés, cabriolets en targa’s uit de Ferrari 355 modelserie verkopen voordat ze in 1999, na een productieperiode van vijf jaar, met de Ferrari 360 een opvolger hadden.

Formule 1 schakeltechniek voor de Ferrari F355 vanaf 1998

Als motor kozen de Ferrari ingenieurs de van de voorganger bekende motor met acht cilinders. In de nieuwe Ferrari 355 werd de cilinderinhoud echter vergroot van 3,4 liter naar 3,5 liter. Het prestatievermogen van de middenmotor steeg daarmee naar 279 kW (379 pk). De auto kreeg een handschakeling met zes versnellingen die de eerder in de Ferrari 348 gebruikte vijfversnellingsbak opvolgde. In 1998 was er aanvullend nog een F355 met stuurschakelaar in de collectie opgenomen die voor het eerst de uit de Formule 1 bekende techniek van de elektro-hydraulische handschakeling in de Ferrari F355 invoerde. Het doel van deze nieuwe techniek: door het gebruik van de elektronica moesten de schakeltijden verkort worden en moest het schakelen geoptimaliseerd worden. Met de normale aandrijving accelereerde de Ferrari F355 in 4,7 seconden van nul naar honderd. Zijn maximumsnelheid bedroeg zo’n 300 kilometer per uur.