Lancia

Ingenieurskunst maakte van Lancia de op één na belangrijkste autofabrikant van Italië

Een uit aluminium gegoten motorblok, V6-motoren die tot de standaarduitrusting behoren, dat zijn bij de productie van auto’s technische features van de hogere klasse. De fabrikant brengt deze dan ook graag als de allermodernste hightech ontwikkelingen naar buiten. In 1954 bestond de V6-motor echter al in lichte bouwwijze in de Lancia Aurelia, die hiermee een wereldprimeur had. De vernieuwingen waren zo baanbrekend dat de in 1906 opgerichte Italiaanse fabrikant Lancia de op één na belangrijkste autofabrikant van Italië werd, voordat hij in 1969 door marktleider Fiat werd overgenomen.

Het sportieve imago van het merk Lancia

Twintig jaar lang bood Lancia met modellen als de Lancia Flaminia, Flavia en Fulvia en in de jaren ’70 en ’80 met de Lancia Gamma, Prisma en Thema een ruim productpalet aan van mooi gevormde, meestal krachtig gemotoriseerde voertuigen uit de middenklasse en hogere middenklasse zoals sedans, cabrio’s en coupés. Passend bij zijn sportieve imago kon Lancia bovendien grote successen vieren in de rally autosport en leverde met de raceversie van de Lancia Beta en Lancia Delta twee van de succesvolste rallymodellen aller tijden. Niet onder de indruk van de schitterende sportgeschiedenis koos Fiat er aan het einde van de jaren ’80 voor om het merk Alfa Romeo, dat sinds kort deel uitmaakte van het bedrijf, de plek van Lancia in te laten nemen als aanbieder van sportieve auto’s binnen het concern.

Vernieuwing van het merk Lancia met hoge eisen aan design

Het merk met modellen die traditioneel naar een letter van het Griekse alfabet werden benoemd, werd vernieuwd. Comfort, geschiktheid voor gezinnen en een bovengemiddelde standaarduitrusting moesten in de jaren ‘90 kenmerken worden van de nieuwe Lancia auto’s. Terwijl de middenklasse auto’s uit de series Lancia Delta, Kappa, Dedra of diens opvolger Lancia Lybra dankzij kenmerken van een eersteklas uitrusting zoals leer/alcantara stoelen vooral gewaardeerd werden door klanten die van comfort houden, bewees uitgerekend de kleinste Lancia zich als één van de succesvolste en meest gewaardeerde modellen van de fabrikant. Dit lag voornamelijk aan zijn moedige design. De Lancia Ypsilon, die door de Italiaan Enrico Fumina werd ontworpen, voldeed op deze manier aan het vernieuwde imago van Lancia als fabrikant van auto’s die gericht zijn op design.

Lancia individualiseert zijn modellen

Aan het begin van de 21e eeuw begon Lancia een modeloffensief, deze was helemaal afgestemd op de grote traditie van het avant-gardistische Italiaanse autodesign. De schuin geplaatste koplampen, grote trapeziumvormige radiatorroosters en de hoog geplaatste smalle achterlichten moesten van Lancia auto’s een verschijning maken met een hoge herkenbaarheid. Het tweekleurige lakwerk van de Lancia Ypsilon of de minivan Lancia Musa, evenals geraffineerde designideeën zoals een met stof bekleed dashboard, werden het nieuwe handelsmerk van fabrikant Lancia. Individualisering van de massa-auto, zo luidde het basisprincipe van de nieuwe handelswijze. Zo konden Lancia klanten voortaan ook uit 100 verschillende kleuren een kleur naar wens uitkiezen voor het lakwerk van hun auto. Het moederbedrijf Fiat nam de ontwikkelde individualiseringsstrategie later met groot succes over voor zijn retromodel van de Fiat 500.

De modellen van Lancia bieden extravagantie van binnen en buiten

Een extravagant design met luxe inrichting stond ook bij de in 2002 geïntroduceerde Lancia Thesis uit de hogere middenklasse op de voorgrond. In Duitsland werkte de strategie waarbij auto’s als individualisten aangeboden werden niet, hier werden in het registratiejaar 2007 amper 100 kopers gevonden voor de Lancia Thesis. In het hoogste prijssegment kon Lancia zijn verkoopstrategie die door het compact model Ypsilon bekend geworden was met veel minder succes handhaven. Daarvoor in de plaats hoopten de Italianen op succes met hun opnieuw op de markt gebrachte Lancia Delta, die in 2008 voor het eerst was geïntroduceerd. Het compacte voertuig op basis van de Fiat Bravo werd in twee benzineversies en met drie voor de toekomst toegeruste dieselmotoren aangeboden, die reeds aan de Euro5-norm voldeden.