Bram Schot (58) is nog tot 1 april 2020 interim-CEO bij Audi. De Nederlander heeft een ingrijpende kostenbesparing bij Audi… nog ingrijpender gemaakt. Audi had een plan klaar liggen om 10 miljard euro te besparen, Schot maakte daar 17,7 miljard euro van. Er verdwijnen 9.500 jobs bij Audi hierdoor. “Ik heb nog nooit zo weinig kerstkaarten als nu ontvangen”, zegt de Nederlander in een interview met De Telegraaf.

Meer plug-in hybrides

Schot stelt dat naast de besparingen ook de prijzen van de auto’s zullen stijgen. Langs de ene kant omdat de technologie duurder wordt, maar anderzijds ook omdat de klassieke auto’s de kleine marges op elektrische auto’s moeten compenseren. Schot hoedt zich vooral voor het moment waarop de fiscale stimulansen voor elektrische auto’s verdwijnen. De noodzaak aan elektrisch rijden is duidelijk, zonder elektrische auto’s kunnen de CO2-doelstellingen nooit gehaald worden. De Nederlander legt wel enkele opvallende klemtonen. Zo ziet hij batterijauto’s vooral een rol spelen in de periode tussen nu en 2028, het moment waarop waterstofauto’s commercieel interessant worden. “In tussentijd gaan we ook de plug-in hybride helemaal zien terugkomen, een auto waarmee je elektrisch rijdt in de stad en op verbrandingsmotor daarbuiten.”

Feestje van 5 miljard bij FCA

Volgens Schot zal het aantal aangeboden modellen sterk verminderen. Er zullen ook meer samenwerkingen en fusies komen. Schot beseft ook dat de lonen van de consumenten er niet met 3.000 tot 5.000 euro op vooruit zullen gaan. Een kleine kanttekening bij dat laatste. De VW-groep moet miljardenboetes betalen voor het gefoefel met hun diesels, maar dan nog blijft er een stevige winst over. En FCA – de Fiat-familie – houdt voor de fusie met PSA een groot feestje voor de aandeelhouders waarbij er vijf miljard euro aan dividenden wordt uitgedeeld. Nee, geen tikfout, er mag wel degelijk vijf miljard euro uit de kas naar de Agnelli-familie en anderen vloeien. Tal van andere merken staan er minstens even goed, zoniet beter voor. Dat dit moeilijke tijden zijn en dat de constructeurs miljarden moeten investeren, staat als een paal boven water. Maar dat het de consumenten zijn en de werknemers die de rekening gepresenteerd krijgen, terwijl de aandeelhouders vrolijk aan het feest zijn, dat is volkomen onaanvaardbaar.