Opel Astra GTC

Goede redenen

• Met een diesel van 165 pk, die vooral bij een laag toerental al hopen Newtonmeters levert, is de Astra GTC een auto die ook een lui schakelende chauffeur verdraagt. De kracht is er altijd, het geeft niet in welke versnelling de auto rijdt. De diesel doet ook stil zijn werk, zolang je hem beneden de 4.000 opm houdt.

• Je hebt met de GTC echt wel een heel andere Astra. Op de antenne en de buitenspiegels na, zijn alle koetswerkonderdelen speciaal voor de GTC ontworpen. De brede wielkasten achteraan benadrukken dat ten volle. Kijk vandaag naar de Mazda 3 en leer hoe Opel op zijn tijd vooruitliep.

• De GTC was er ook in een benzineversie, een drukgevoede 4-cilinder die 180 pk sterk was. Dat geeft hem niet zo dadelijk flitsend gedrag mee. De FLexRide moet al in de sportstand staan vooraleer de GTC gretiger reageert. Maar Opel wilde vooral comfortabel toeren met de GTC.

• Leuke extra: je kon de GTC ook kopen met een panoramische voorruit en dat glas boven je hoof vanaf de motorkap is een sensatie op zich. Bij fel zonlicht kan je de ruit van binnenuit weer tot normale proporties herleiden met een uitschuifbare dak bekledingl.

Belangrijke gegevens

Het koetswerk van de GTC, eerst nog als een concept aan het publiek getoond, werd ook dienstig voor de OPC (Opel Performance Center), waarin Opel een destijds straffe turbomotor van 280 pk inbouwde. Om maar te zeggen dat het chassis van deze Astra behoorlijke krachten aankon.

Motoren

De Astra GTC kreeg in zijn loopbaan 2 benzinemotoren ingebouwd, 4-cilinders in lijn, met turbo, dwars voorin ingebouwd. Een 1.4 l, 140 pk en 200 Nm, DOHC, turbo-intercooler en 16V, 6,0 l gemiddeld verbruik, 201 km/h topsnelheid. De 1.6 l had dezelfde architectuur, maar wel 180 pk, 230 Nm die voor een top van 220 km/h zorgden, met een gemiddeld verbruik van 6.8 l. De 4-cilinder diesel was in eerste instantie 165 pk sterk, voor 350 Nm koppel, turbo-intercooler, 16V, 5.0 l gemiddeld verbruik, 210 km/h top. De diesel kreeg ook een bi-turbo uitvoering, 195 pk en 400 Nm, gemiddeld verbruik 5.0 l, topsnelheid 225 km/h. Alle motoren geven via een handgeschakelde 6-bak of een 6-trapsautomaat hun kracht aan de voorwielen.

Afmetingen

De diesel woog 1.550 kg (met automaat), de benzine 1.503 kg (handgeschakeld). De GTC was 4;47 m lang, 1,84 m breed, 1,48 m hoog, wielbasis was 2,7 m en in de tank kon 56 l. De koffer was initieel 380 l, uit te breiden tot 1.165 l.

Varianten

Afgezien van de motor (diesel of benzine) en de versnellingsbak (automaat of handgeschakeld), kon de GTC alleen via een ellenlange optielijst naar eigen smaak ingericht worden. Tenzij je de hardcore OPC (hetzelfde koetswerk als de GTC) als een variant beschouwt.

Prijzen

De GTC CDTI kon je vanaf afgerond vanaf € 21.000 tot € 26.000 aanschaffen, de benzineversies zaten in dezelfde prijsvork, naargelang de manier van schakelen of het aantal pk’s. Tweedehands verwisselt een Astra GTC (10 jaar oud) gemiddeld voor € 10.000 van eigenaar. De OPC-versie zit daar 7 tot € 10.000 boven.

Design

Voor zijn GTC deed Opel gevoelig meer dan de 2 achterste deuren dichtlassen. Het koetswerk werd helemaal nieuw ontworpen.

Buitenzijde

In de flank zie je de zuivere daklijn die moeiteloos overgaat in de achterruit en klep. De achterste wielkasten zijn breed gemeten en accentueren de wigvorm van de GTC. De neus heeft de typische trekken van de familie. De achterkant met dakspoiler en minispoiler op het kofferdeksel wil duidelijk breder overkomen dan hij in werkelijkheid is en de bumper neigt naar diffuser, maar is het niet.

Binnenkant

Opel was in de GTC-tijden in de ban van de alu-middenconsole waarop de meeste bedieningen geconcentreerd stonden, met boven op het scherm voor de navigatie. Het instrumentenpaneel is analoog, twee grote en twee kleine klokken informeren de chauffeur. Opel vermeed de aanblik van goedkoop plastic, de auto was op zijn Duits afgewerkt. Prima stoelen vooraan, weg te klappen, de achterbank gedeeld neer te klappen.

Veiligheid

De Astra GTC had standaard ABS-remmen, ESP tractiecontrole en noodremassistentie. Gordels en airbags, ook zijdelingse waren standaard. Actieve hoofdsteunen moeten de schade bij een whiplash voorkomen. Voor andere veiligheid moest worden bijbetaald: verkeersborden en -lijnen herkenning, meedraaiende koplampen, adaptieve koplampen, allemaal tegen meerprijs beschikbaar. Euro Ncap gaf de GTC met 5 sterren de maximum quotering, met een opmerking dat de bescherming van de zwakke weggebruiker beter kan.

Alternatieven

Met de GTC creëerde Opel een klasse op zich. Hyundai heeft een i20 coupé, weliswaar een maat kleiner, wat ook van de Veloster mag gezegd worden. De BMW-1-serie heeft met de 2-serie een vergelijkbare oefening gedaan. De rest heeft wel 3-deurs koetswerken (Renault met een Mégane 3-deurs, Ford met de Focus), maar geen zuivere coupélijn.