Citroen Xantia

Goede redenen

• De 2.1 TD is wellicht de beste diesel die Citroën ooit gebouwd heeft, zeker in het pre-directe inspuitingstijdperk. De motor had een prima vermogensopbouw, deed zijn werk in stilte, was nagenoeg onverwoestbaar en ging zuinig met de brandstof om

• Zakte een DS, CX en de eerste XM nog door de knieën als ze een tijdje stil stonden, dan had de Xantia een systeem dat ervoor zorgde dat hij ook na lange rust de broek ophield. Het systeem moet zich aldus bij een koudstart niet eerst oppompen.

• Ook bij de Xantia kon je de bodemvrijheid instellen. Dat had als voordeel dat een krik niet nodig was bij het verwisselen van een wiel.

• De ruimte binnenin was opmerkelijk en daarin scoorde de Xantia zelfs beter dan zijn grotere broer, de XM. Je zat riant op de achterbank en de koffer was opmerkelijk ruim.

Belangrijke gegevens over de Citroën Xantia

Motoren

Citroën schoof de Xantia naar voren met periode-correcte benzine- en dieselmotoren. Er was zelfs een sportieve V6 beschikbaar. De kracht werd steevast naar de voorwielen gestuurd.

Dieselrijders kregen de keuze uit een 1.9-liter viercilinder met 70 pk. Niet snel, wel onverwoestbaar. Een trapje hoger stond de al even onverwoestbare 2.1-liter viercilinder met turbo, goed voor 110 pk.

Op benzinevlak was de keuze wat ruimer bij de Xantia. Onderaan de ladder stond een 1.6-liter viercilinder met 90 pk, een trapje hoger stond de 1.8-liter viercilinder benzine die het schopte tot 103 pk (later 116 pk). De 2.0-liter viercilinder startte zijn carrière met 132 pk maar werd in latere jaren opgepompt tot een stevige 155 pk. De 2-liter viercilinder kwam er ook met turbo waardoor die goed was voor 135 pk. Het topmodel was echter een 2.9-liter V6 met een vlotte 195 pk.

Afmetingen

Met een gewicht dat rond de 1.300 kg draaide was de Xantia niet bepaald drooggetraind. In de tank kon 65 l en daarmee kwam de Xantia met diesel ruim 1.000 km ver, met de V6 krap de helft. De auto was 4,45 m lang, 1,76 m breed, 1,38 m hoog en hij had een behoorlijke wielbasis: 2,74 m. De break was met 1.345 kg zwaarder, langer (4,71 m) en ook iets hoger: 1,42 m.

Varianten

De Xantia kreeg drie afwerkingslijnen: X, SX en VSX, vanaf de SX werd een 4-trapsautomaat beschikbaar. Van 1997 kregen alle modellen standaard een ABS-systeem. De Xantia was een valse Hatchback, want de achterklep opende wijd en de bank kon neergeklapt worden, zo werd een kofferruimte van net geen 1.500 l beschikbaar. De break kwam er vanaf 1995 en ook die kreeg een ruim motorenaanbod en dezelfde packs als de Xantia sedan/hatch.

Prijzen

De Xantia was geen weggevertje. Op het einde van zijn carrière ging een dieselversie voor net geen € 20.000 van de hand, de benzineversies waren zijn € 1.500 goedkoper. De Activa met een V6, het topmodel was € 32.000 waard. Tweedehands is alleen de Activa V6 nog zeer behoorlijk geprijsd (circa € 15.000), de rest van de Xantia’s moet het met het minimum stellen, beneden de € 1.000, een uitzondering daargelaten.

Design

Buitenzijde

Bertone heeft de grote lijnen van de Xantia getekend en aan de hand daarvan mocht Dan Abromson de Xantia ontwikkelen. Hij is duidelijk schatplichtig aan de XM, met de smalle neus, grille en koplampen. Achteraan was het opmerkelijk dat hij tegelijk een koffer had en een vijfde deur. Het koetswerk werd strak getekend, zonder te veel lijnen en plooien. Achteraan heeft hij grote lichtblokken, de helft daarvan in de kofferklep die je met een drukknop langs de nummerplaat kon openen. Alles bij elkaar niet opvallend, maar in zijn verhoudingen klopt wel alles.

Binnenkant

Aan de binnenkant zag je een moderne auto, met een keurig geordend dashboard en een al even keurig geordende middenconsole. De materialen, hoewel er plastiek werd gebruikt, zagen er door hun soft touch toch van de betere soort uit. Stoelen zaten lekker. Niks revolutionairs, maar voor een Franse Slag wel ongemeen afgemeten en geordend. Vreemd: vooraan zat boven het handschoenkastje een hendel waaraan de bijrijder zich kon vasthouden. Frans design, zullen we maar zeggen?

Veiligheid

De Citroën Xantia wist bij zijn Euro NCAP-test destijds anderhalve ster op vijf te scoren. Actief stond de Xantia wel zijn mannetje, met ABS-remmen, remschijven rondom (vooraan geventileerd) plus een gezond weggedrag, gedragen door de hydropneumatische ophanging.

Alternatieven

In Frankrijk zelf waren er al alternatieven voor een Xantia: de Renault 21, de Peugeot 405. Uit Italië had je de Lancia Dedra en de Alfa 75, uit Spanje kwam Seat met de Toledo, uit Zweden: Volvo 460 en Saab 900 en dan gaan we bewust voorbij aan de vloot Duitsers die de markt overspoelden met de Audi A4 en VW Passat als koplopers.